ดร. พีรศรี โพวาทอง ภาควิชาสถาปัตยกรรม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาฯ เล่าในงานเสวนาเรื่อง ภาพเก่าเล่าเรื่อง มรดกความทรงจำแห่งโลก ของกรมศิลปากร ความนิยมในการถ่ายภาพของประชาชนทั่วไป มีมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ประมาณปีพ. 2408 โดยมีชาวอังกฤษเข้ามาเช่าตึก เปิดร้านถ่ายภาพที่ย่านถนนเจริญกรุง ตอนนั้นภาพถ่ายขนาด 4 นิ้ว จะค่าถ่ายภาพ 1 ตำลึง ส่วนภาพขนาด15 นิ้ว เสียค่าถ่ายภาพ 10 ตำลึง ว่ากันว่า กล้องถ่ายรูปสมัยก่อนขนาดใหญ่มาก มีขาสามขาสำหรับตั้งกล้อง และผ้าดำคลุมตัวกล้อง เพื่อไม่ให้แสงรบกวนเวลามองรูปที่ปรากฎบนกระจกรับภาพ ดิษพงศ์ เนตรล้อมวงศ์ ภัณฑารักษ์ชำนาญการพิเศษ สำนักพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ กรมศิลปากร กล่าวถึง ภาพเนกาตีฟและโพสิทีฟที่ปรากฎบนแผ่นกระจกในช่วงปีพ.
นครนอก และ ถ. นครใน และถนนนางงาม ที่ทอดยาวไปตามที่ตั้งของเมือง จะมีซอยเล็ก เชื่อมถนนสายต่าง ๆ เช่น ถ. ยะลา ถ. ปัตตานี ยะหริ่ง แต่ตึกเก่าและภาพสตรีทอาร์ตที่เด่นๆจะอยู่ในเส้นถนนนางงาม หากต้องการถ่ายภาพชมเมืองแบบไม่ร้อนควรเริ่มตั้งแต่เวลา 08. 00 น.